مطالعه تجربی اثر عصاره هیدروالکلی گیاه مامیران (chelidonium majus) بر تست های عملکردی کبد و کلیه در رت های هیپرکلسترولمی شده

مقدمه: امروزه بعضی از داروهای گیاهی بدون انجام آزمایش های استاندارد سم شناسی وارد بازار می شوند و تصور بر این است که داروهای گیاهی فاقد سمیت می باشند، ولی گزارش هایی درخصوص سمیت بعضی از این داروها به چشم می خورد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی سمیت کبدی و کلیوی عصاره هیدرو الکلی گیاه مامیران می باشد. روش بررسی: در این مطالعه 35 سر رت نر نژاد ویستار در 5 گروه هفت تایی انتخاب شدند. گروه کنترل با رژیم غذایی عادی، گروه شاهد با رژیم غذای چرب و گروه های تجربی حیوانات هیپرکلسترولمی شده که به ترتیب دوز حداقلی 100، متوسط 200 و حداکثری 300 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره هیدروالکلی گیاه مامیران (تهیه شده از اطراف باغ های شمال) را به صورت گاواژ دریافت می کنند. بعد از پایان این دوره (21 روزه)، جهت بررسی متغیرهای کبد مثل آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، آلبومین ، توتال پروتئین و کلیه مانند کراتینین و نیتروژن اوره خون (bun)، خونگیری انجام شد و اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین گروه های تحت درمان با عصاره، در مقادیر alt تغییرات معنی داری مشاهده نشد. ast، آلبومین، توتال پروتئین و کراتینین در دوزهای بالای عصاره افزایش ولی میزان alp کاهش یافت. bun در گروه های دریافت کننده عصاره نسبت به گروه شاهد تغییرات معنی داری را نشان نداد. کلسترول در دوز حداقل نسبت به شاهد کاهش معنی داری را نشان می دهد (05/0p≤). نتیجه گیری: از آنجایی که میزان ast، آلبومین و کراتینین در دوز حداکثر عصاره افزایش یافته است به نظر می رسد که عصاره گیاه مامیران بخصوص در دوزهای بالا اثرات سمی روی کبد و کلیه داشته باشد.